Καρκίνοι Δέρματος / Μελάνωμα

Ο καρκίνος του δέρματος αποτελεί τη συχνότερη μορφή νεοπλάσματος στον άνθρωπο (το ποσοστό εμφάνισης σε πληθυσμό άνω των 65 χρόνων είναι 40 – 50%).

Oι όγκοι του δέρματος γενικά διακρίνονται σε καλοήθεις και κακοήθεις. H διάκριση μεταξύ των δύο κατηγοριών δεν είναι πάντοτε εύκολη από τον κλινικό γιατρό. Tις περισσότερες φορές μια βλάβη του δέρματος είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί χειρουργικά και να εξεταστεί από παθολογοανατόμο. H ιστολογική εξέταση ενός ογκιδίου θα θέσει με ακρίβεια τη διάγνωση.

Σημαντικές αλλαγές σε μορφώματα του δέρματος πρέπει να εξετάζονται όσο το δυνατόν πιο σύντομα από εξειδικευμένους ιατρούς, ώστε η αντιμετώπισή τους να γίνεται σε όσο το δυνατόν πιο πρώιμα στάδια. Αυτό συμβάλλει στην αποφυγή της ανάγκης εκτεταμένων επανορθωτικών χειρουργείων που απαιτούνται όταν αυτές οι περιοχές δεν διαγνωστούν και αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Τέλος, οι πολίτες πρέπει να είναι πολύ επιφυλακτικοί στη χρήση ουσιών και θεραπευτικών μεθόδων άλλων πλην των ιατρικά αποδεδειγμένων ορθών, που μπορεί να προτείνονται από μη ειδικούς, διότι η πιθανή επούλωση του επιφανειακού έλκους που προκαλεί ένας δερματικός όγκος δεν έχει κανένα θεραπευτικό αποτέλεσμα στα βαθύτερα τμήματα του όγκου.

Ο δερματικός καρκίνος είναι ένας καρκίνος όπως όλους τους άλλους, και μπορεί να αποβεί θανατηφόρος εάν δεν υποβληθεί σε πρώιμη και κατάλληλη θεραπεία.

Βασικοκυτταρικό Καρκίνωμα (BCC)

Αποτελεί το 80% των καρκίνων του δέρματος που δεν είναι μελάνωμα. Μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα, αλλά, πιο συχνά εμφανίζεται στις εκτεθειμένες περιοχές όπως είναι το πρόσωπο.

Το πιο πρώιμο σημάδι μπορεί να είναι μια κόκκινη επίπεδη επιφάνεια, ένα μικρό ογκίδιο, ένα μικρό σημείο που αιμορραγεί όταν έρχεται σε επαφή με την πετσέτα, ένα μικρό έλκος (πληγή), ή μια κρούστα στο δέρμα η οποία επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν επουλώνεται.

Ακανθοκυτταρικό Καρκίνωμα (SCC)

Οι περισσότερες από τις αρχές που αναφέρθηκαν για το Βασικοκυτταρικό Καρκίνωμα ισχύουν και για το Ακανθοκυτταρικό Καρκίνωμα (SCC). Περίπου 20% των καρκίνων του δέρματος που δεν είναι μελάνωμα είναι ακανθοκυτταρικά καρκινώματα. Η διαφοροποίηση BCC και SCC μπορεί συχνά να γίνει μονάχα με τη χρήση μικροσκοπίου, καθώς η εξωτερική τους εμφάνιση μπορεί να είναι ακριβώς η ίδια. Το Ακανθοκυτταρικό Καρκίνωμα τείνει να μεγαλώνει πιο γρήγορα, εξελκώνεται πιο γρήγορα, όπως επίσης δημιουργεί γρήγορα κάποιο υπεργερμένο ογκίδιο με ή χωρίς κρούστα (εφελκίδα). Μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα αλλά πιο συνηθισμένη εντόπισή του είναι στα χείλη και στα αυτιά.

Κερατοακάνθωμα (Κ.Α.)

Είναι ένας πολύ γρήγορα αναπτυσσόμενος δερματικός όγκος, ο οποίος μορφολογικά έχει ακριβώς την ίδια εμφάνιση με το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, αλλά δεν είναι κακοήθης.

Η ακριβής διάγνωσή του γίνεται με τη μικροσκοπική εξέταση του όγκου, μετά την αφαίρεσή του και η θεραπεία του είναι ίδια με του SCC.
Δε δίνει μεταστάσεις, αλλά μπορεί να επανεμφανιστεί τοπικά. Λόγω της απόλυτης ομοιότητας της εξωτερικής εμφάνισής του με το SCC, είναι πολύ σημαντικό οποιαδήποτε ύποπτη περιοχή που μοιάζει με Κ.Α. να αφαιρείται χειρουργικά και να εξετάζεται ιστολογικά για τον αποκλεισμό SCC.

Προκαρκινωματώδεις Καταστάσεις του Δέρματος

Χαρακτηριστικές τέτοιες αλλοιώσεις είναι αδρές στην αφή και προσομοιάζουσες με λέπια περιοχές του δέρματος, μικρές πληγές οι οποίες δεν κλείνουν, αλλαγές στο χρώμα και στο σχήμα ήδη υπαρχόντων σπίλων (ελιές) και εμφάνιση νέων σπιλών.

Η χειρουργική αφαίρεση των παραπάνω δερματικών βλαβών είναι η πιο ενδεδειγμένη και συνήθως επαρκεί για την οριστική θεραπεία τους, μιας και σπάνια δίνουν μεταστάσεις. Στα αρχικά στάδια όπου η βλάβη είναι μικρή γίνεται εύκολα με τοπική αναισθησία στο ιατρείο. Σε μεγαλύτερες βλάβες απαιτείται ενδεχομένως η κάλυψη με δερματικό μόσχευμα ή τοπικό δερματικό κρημνό, σε επίπεδο ιατρείου ή σε συνεργαζόμενη κλινική με αναισθησιολογική υποστήριξη εάν υπάρχουν και συνοδές ιατρικές παθήσεις.

Μελάνωμα

Το μελάνωμα του δέρματος αποτελεί την έκτη πιο συχνή αιτία καρκίνου στις ΗΠΑ και μπορεί να αποβεί θανατηφόρο λόγω της μεγάλης ικανότητας του καρκίνου αυτού να δίνει μεταστάσεις. Πρώιμη ανίχνευση και διάγνωση είναι κρίσιμοι παράγοντες για την επιβίωση του ασθενούς.

Το Μελάνωμα είναι μια σκουρόχρωμη συνήθως βλάβη στο δέρμα που αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα, έχει συχνά ακανόνιστα όρια και σχήμα, έχει ποικιλοχρωμία και ενδεχομένως να προκαλεί κνησμό, να αιμορραγεί και να μεγαλώνει σε μέγεθος. Μπορεί να αφορά μια νέα βλάβη του δέρματος ή και να αναπτυχθεί πάνω σε έναν παλαιότερο σπίλο.

Άτομα με μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν μελάνωμα είναι αυτά με πολλαπλούς σπίλους (ελιές), μεγάλους συγγενείς σπίλους (εκ γενετής), οικογενειακό ιστορικό πολλαπλών άτυπων σπίλων ή μελανώματος και τέλος άτομα με ιστορικό προηγούμενης παρατεταμένης έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία και ηλιακών εγκαυμάτων. Οι πρωτοπαθείς εστίες εμφανίζονται πιο συχνά στους μεν άντρες στον κορμό, στις δε γυναίκες στα κάτω άκρα.

Το μελάνωμα είναι ένας επιθετικός καρκίνος του δέρματος και η θεραπεία του εξαρτάται από το στάδιο ανάπτυξής του. Είναι κατά βάση χειρουργική, αλλά μπορεί να συμπεριλαμβάνει ενδεχόμενη ανοσοθεραπεία, χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία.

Η πρόγνωση στα αρχικά στάδια είναι άριστη, όχι όμως το ίδιο σε πολύ προχωρημένα στάδια.

Διαβάστε το σχετικό άρθρο