Αποκατάσταση Μαστού μετά από Μαστεκτομή

Η επανόρθωση του μαστού μετά την μαστεκτομή είναι απαραίτητη αν σκεφτεί κανείς τον μόνιμο ακρωτηριασμό και τα προβλήματα ψυχολογικά, κοινωνικά και εμφανισιακά που δημιουργεί αυτή η επέμβαση.

Η ασθενής μπορεί να επισκεφθεί τον πλαστικό χειρουργό πριν την μαστεκτομή και συζητήσει μαζί του την δυνατότητα της αποκατάστασης είτε άμεσα (ταυτόχρονα με την μαστεκτομή) είτε απώτερα ( μέτα από 6 μήνες) καθώς και τον τρόπο που θα γίνει αυτή η αποκατάσταση.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι που εφαρμόζονται για την αποκατάσταση του μαστού, η επιλογή εξαρτάται από την κατάσταση της περιοχής (είδος μαστεκτομής, ακτινοθεραπεία κλπ.) επιθυμία της ασθενούς και εμπειρία του πλαστικού χειρουργού.

Αποκατάσταση μαστού με διαστολείς δέρματος και ενθέματα σιλικόνης

Όταν το δέρμα έχει διαταθεί αρκετά ο διαστολέας αφαιρείται με μια δεύτερη επέμβαση και τοποθετείται το μόνιμο ένθεμα σιλικόνης. Κάποιοι διαστολείς έχουν σχεδιαστεί για να μένουν μόνιμα.

Σε δεύτερη φάση δημιουργείται το σύμπλεγμα θηλής – θηλαίας άλω. Κάποιοι ασθενείς δε χρειάζονται διάταση και ο γιατρός μπορεί να τοποθετήσει το ένθεμα στην πρώτη επέμβαση.

Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν απαιτείται πολύωρη χειρουργική επέμβαση και δεν δημιουργούνται επιπλέον ουλές ή τραυματισμοί. Απαιτούνται όμως συνήθως 2 στάδια επεμβάσεων και ο μαστός που δημιουργείται δεν μπορεί να είναι πολύ μεγάλος σε μέγεθος. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως σε προηγηθείσα ακτινοθεραπεία, δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί αυτή η μέθοδος αποκατάστασης.

Αποκατάσταση μαστού με αυτόλογους ιστούς (μισχωτούς ή ελεύθερους κρημνούς)

Η δημιουργία του νέου μαστού μπορεί να γίνει και με τη χρήση τμήματος δέρματος ή και μυός από μια άλλη περιοχή του σώματος (αυτόλογοι ιστοί), συνήθως από την κοιλιά ή την πλάτη.

Το μειονέκτημα της μεθόδου είναι η δημιουργία μιας νέας ουλής στην πλάτη, περισσότερες ουλές στο μαστό και η δυσχρωμία στην περιοχή του μαστού καθ’ ότι το δέρμα της πλάτης δεν έχει ίδιο χρώμα με αυτό του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος.

Στην πλάτη το τραύμα κλείνει με μια οριζόντια τομή.

Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται συνήθως όταν έχει γίνει ακτινοθεραπεία στο δέρμα του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος.

Στη μέθοδο αυτή δε χρησιμοποιούμε ένθεμα. Η μέθοδος είναι ιδανική για τους ασθενείς που έχουν κάποια περίσσεια λίπους και δέρματος στο κατώτερο κοιλιακό τοίχωμα. Δίνει την δυνατότητα αποκατάστασης ακόμη και ενός ογκώδους πτωτικού μαστού με σχήμα πιο φυσικό απ’ ότι ένα ένθεμα.

Στην παραπάνω μεθόδους αποκατάστασης με μισχωτό μυοδερματικό κρημνό, το δέρμα και το λίπος της κοιλιάς μεταφέρονται μέσω ενός τούνελ που δημιουργείται κάτω από το δέρμα μαζί με τον ορθό κοιλιακό μύ και τα αγγεία του. Στην κοιλιά μένει μια ουλή οριζόντια ίδια με την κλασική τομή της κοιλιοπλαστικής.

Τα μειονεκτήματα της μεθόδου είναι η βαρύτητα της επέμβασης και οι πολλές ημέρες παραμονής στην κλινική καθώς και οι νέες ουλές στην κοιλιά και στο μαστό. Τα πλεονεκτήματα είναι ότι το αποτέλεσμα είναι πιο φυσικό ειδικά αν ο μαστός που πρέπει να αποκατασταθεί είναι ογκώδης.

Στην τεχνική αποκατάστασης με ελεύθερο δερματικό κρημνό (πχ DIEP), ιστός δέρματος από την κοιλιά μεταφέρεται χειρουργικά και μεταμοσχεύεται στο στήθος, επανασυνδέοντας τα αγγεία του με τα αγγεία του θωρακικού τοιχώματος με μικροχειρουργικές τεχνικές.

Επόμενα στάδια

Συχνά μετά την αποκατάσταση του μαστού είναι απαραίτητη μια επέμβαση και στον άλλο μαστό (μείωση, η μαστοπηξία, η αύξηση) ώστε να αποκτήσουμε ένα συμμετρικό στήθος.

Έξι μήνες μετά την αποκατάσταση του μαστού γίνεται μια δεύτερη επέμβαση για την δημιουργία της θηλής και της θηλαίας άλω.

Αυτή γίνεται με τοπική αναισθησία και χρησιμοποιούμε κάποιο τοπικό κρημνό για την αποκατάσταση της θηλής, με ή χωρίς δερματικό μόσχευμα από την μηροβουβωνική πτυχή για την δημιουργία της θηλαίας άλω.