Η σχιστία του χείλους ήταν γνωστή παλαιότερα ως λαγόχειλο. Μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, ατελής ή πλήρης. Μπορεί να συνυπάρχει με τη υπερωιοσχιστία ή εμφανίζεται μεμονωμένα με συχνότητα περίπου 1:1000 γεννήσεις.

Η σχιστία της υπερώας, κοινώς ουρανίσκου, ήταν γνωστή παλαιότερα ως λυκόστομα. Μπορεί να συνυπάρχει με τη χειλεοσχιστία ή εμφανίζεται μεμονωμένα με συχνότητα 1:2500 γεννήσεις.

Εκτός από την εμφανή δυσμορφία στο χείλος, οι σχιστίες δημιουργούν πολλά προβλήματα στο νεογνό:

• στη σίτιση: δε μπορεί να θηλάσει, λόγω αδυναμίας δημιουργίας κενού στη στοματική κοιλότητα
• στην ομιλία: αργότερα το παιδί παρουσιάζει ένρινη ομιλία, οδοντικές ανωμαλίες, ελαττωμένη οδοντική σύγκλειση, μέση ωτίτιδα και βαρηκοΐα.

Οι περισσότεροι χειρουργοί υποστηρίζουν την αποκατάσταση σε 2 χρόνους. Συγκεκριμένα, την πρώιμη σύγκλιση του χείλους και της μαλακής υπερώας (early repair) κατά τον 3ο-6ο μήνα, ενώ η σύγκλιση της σκληράς υπερώας γίνεται αργότερα (delayed repair) κατά τον 12ο-15ο μήνα, ώστε να μην επηρεαστεί η ανάπτυξη της άνω γνάθου.

Στα επόμενα χρόνια ανάπτυξης του παιδιού ακολουθούν κατά περίπτωση διορθωτικές παρεμβάσεις στο φατνίο ή τη γνάθο, καθώς και επεμβάσεις διόρθωσης των δυσμορφιών της ρινός, που ολοκληρώνονται στην εφηβεία.

Η αντιμετώπιση των ασθενών γίνεται από μια ομάδα ειδικών, που περιλαμβάνει εκτός από τον Πλαστικό Χειρουργό, τον ΩΡΛ, τον Ορθοδοντικό, ενώ απαραίτητες θεωρούνται και οι ασκήσεις ορθοφωνίας.